Κι, όμως, ο ΠΑΟΚ τον "είχε" τον Άγιαξ. Παρά την υστέρηση ποιότητας που είχε σε αρκετούς τομείς από τον φημισμένο αντίπαλό του, ο δικέφαλος του βορρά έχασε την πρόκριση στις λεπτομέρειες. Ο Σάκης Γκίνας σχολιάζει.Κι, όμως, ο ΠΑΟΚ τον "είχε" τον Άγιαξ. Οι Ολλανδοί διέθεταν μια επιθετική τριπλέτα – φωτιά με τους Σουάρες, Σουλεϊμάνι και Εμάνουελσον, αλλά πίσω ήταν "σουρωτήρι". Ο ΠΑΟΚ, όπως αποδείχτηκε, θα μπορούσε να περάσει με μεγάλο σκορ (4-3, ή ακόμα και 5-4), εάν ήταν πιο ψύχραιμος, προς το τέλος του αγώνα, ο Ίβιτς στην εκτέλεση του πέναλτι και ο Σαλπιγγίδης στο χαμένο τετ α τετ.
Τελικά, παρά την υστέρηση ποιότητας που είχε σε αρκετούς τομείς από τον φημισμένο αντίπαλό του, ο δικέφαλος του βορρά έχασε την πρόκριση στις λεπτομέρειες, λόγω των εκτός έδρας γκολ, σε ένα ματς αυστηρά ακατάλληλο για καρδιακούς. Ήταν η νύχτα που χάθηκαν τα αστέρια του Τσάμπιονς Λιγκ στη Τούμπα, για δεύτερη φορά μετά την ήττα με 1-2 από την Μακάμπι τον Αύγουστο του 2004.
Συγχωρήστε με που δανείστηκα για τις ανάγκες του σχολίου τον τίτλο της εξαιρετικής γαλλικής ταινίας με πρωταγωνιστή τον πληθωρικό Ζαν Ρενό. Το θέμα της ταινίας ήταν πολύ πιο σοβαρό και αφορούσε την ανατριχιαστική μαζική σύλληψη και φρικτή εξόντωση στο Άουσβιτς 13.000 Εβραϊκής καταγωγής πολιτών του Παρισιού από τους Ναζί. Εδώ έχουμε να κάνουμε απλά με ποδόσφαιρο, αλλά χρησιμοποίησα τον τίτλο... δημοσιογραφική αδεία.
Επιστρέφω στα ποδοσφαιρικά ζητήματα, σημειώνοντας, ότι στις δυο μεγάλες χαμένες ευκαιρίες του ΠΑΟΚ για την συμμετοχή του σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, υπάρχει ένα κοινός παρανομαστής. Είναι η έλλειψη ικανού αριθμού σημαντικών μεταγραφών που θα ενίσχυαν ουσιαστικά την ομάδα στην προσπάθειά της για πρόκριση σε όμιλο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Το καλοκαίρι του 2004 η συγκομιδή των μεταγραφών ήταν πενιχρή, αλλά και φέτος πλην του Σαλπιγγίδη, δεν έγινε, ένεκα οικονομικής στενότητας, άλλη σημαντική μεταγραφή. Ο Μπουσαϊντι αποδείχτηκε "λίγος" στο μεγαλύτερο διάστημα των δυο αγώνων με τον Άγιαξ, ενώ ο Ζουέλα δεν έπαιξε καν σε κανένα από τα δυο ματς.
Όπως και το 2004 η ομάδα παρέμεινε περίπου ίδια και αυτό αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ότι δεν ήταν αρκετό για την πραγματοποίηση του ονείρου συμμετοχής σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο ματς με τον Άγιαξ, κατά την ταπεινή μου άποψη, η πρόκριση χάθηκε για τον ΠΑΟΚ στα εξής σημεία:
- Στην εξόφθαλμη αδυναμία που έδειξε ο Τσιρίλο στο μαρκάρισμα του Σουάρες που έκανε... πάρτι στη Τούμπα και στην τρομερή ασυνεννοησία στο κέντρο της άμυνας μεταξύ του Ιταλού και του Κοντρέρας. Εντέλει, ούτε η έμπειρη παρουσία του Χιλιανού στόπερ βελτίωσε τα χάλια της άμυνας.
- Στο ότι γενικά όλη η ομάδα βγήκε αδικαιολόγητα "υπνωτισμένη" από τα αποδυτήρια στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου και ήταν σε... άλλο γήπεδο, άγνωστο γιατί. Όταν μέσα σε εφτά λεπτά, με το που ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο, δέχεσαι τρία εύκολα γκολ, τι να πεις; Είναι ανεξήγητη αυτή η καθίζηση από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ ήταν μετρημένος, σοβαρός, οδηγούσε το παιχνίδι εκεί που ήθελε και πήγε στα αποδυτήρια στο πρώτο ημίχρονο με 1-0. Τι έπαθαν οι παίκτες στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα και βγήκαν σαν ματιασμένοι στα πρώτα κρίσιμα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου; Ο Σουάρες απέναντι στην άμυνα του ΠΑΟΚ, όταν έπαιρνε την μπάλα έμοιαζε με τον Μαραντόνα, αφού πέτυχε ένα γκολ, έβγαλε την ασίστ για το δεύτερο, είχε δοκάρι και περνούσε σαν σταματημένο τον Τσιρίλο, αλλά και τον Κοντρέρας, ή μερικές φορές και τους δυο μαζί.
- Στο λάθος του Κρέσιτς στο τρίτο γκολ, που ήταν εντελώς κοροϊδίστικο, αφού άφησε την μπάλα και έσκασε μπροστά του μετά από μια μακρινή και ακίνδυνη εκτέλεση φάουλ από τον Λίντγκρεν. Ο Κροάτης γκολκίπερ όχι μόνο δεν έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά, αλλά απογοήτευσε. Εκτός από το λάθος στο τρίτο γκολ, ήταν πολύ φοβισμένος και άτολμος στις εξόδους, προκαλώντας με την αναποφασιστικότητά του σε πολλές φάσεις ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση στο κέντρο της άμυνας.
- Στην έλλειψη αυτοπεποίθησης των παικτών του ΠΑΟΚ στο κρίσιμο δεύτερο ημίχρονο. Υπερεκτίμησαν και πάλι τον αντίπαλό τους. Το ότι οι παίκτες του Παύλου Δερμιτζάκη δεν είχαν καλή ψυχολογία φάνηκε στην κακή εκτέλεση πέναλτι του σπεσιαλίστα Ίβιτς, που έστειλε την μπάλα ακριβώς στο κέντρο της εστίας.
- Στο ότι ο Βιερίνια που ήταν το αντιστάθμισμα του Σουάρες στο πρώτο ημίχρονο, παρασύρθηκε από το "ναυάγιο" του εφιαλτικού εφταλέπτου και "σίγησε" στο δεύτερο ημίχρονο, ενώ ο Σαλπιγγίδης έπεφτε σχεδόν από την αρχή του ματς διαρκώς στην παγίδα του τεχνικού οφσάιντ που του έστηναν οι αντίπαλοί του, αδυνατώντας, προφανώς, να τον μαρκάρουν αλλιώς. Εάν δεν γινόταν αυτό, ο διεθνής Έλληνας φορ θα είχε την δυνατότητα επίτευξης και άλλων τερμάτων.
Από τον πάγκο ο Δερμιτζάκης το πήγε πολύ καλά το ματς στο πρώτο ημίχρονο. Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου... χάθηκε η μπάλα και ήταν αδύνατο να προβλέψει τα τραγικά λάθη της άμυνας. Ίσως, όμως, θα μπορούσε μετά το 1-3 να ρισκάρει περισσότερο, βάζοντας νωρίτερα τον Φιλομένο δίπλα στον Μουσλίμοβιτς και όχι στο 85΄, όταν σχεδόν όλα είχαν κριθεί.
Πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε και τελικά αποκλείστηκε από τον Άγιαξ. Μια ομάδα που προέρχεται από την σπουδαία Ολλανδική σχολή ποδοσφαίρου, η οποία έχει χαώδη διαφορά από την αδύναμη ποδοσφαιρικά Ελλάδα.
Είναι ενδεικτικό, ότι ο Άγιαξ ξεκίνησε το ματς με τέσσερις Ολλανδούς (Στεκέλεμπεργκ, Φαν Ντερ Βιλ, Εμάνουελσον και Ντε Ζέου) και δυο Βέλγους (ό,τι είναι οι Κύπριοι για εμάς) τον Φερτόνγκεν και τον Αντερβάιρελντ στη σύνθεσή του, ενώ ο ΠΑΟΚ με μοναδικό Έλληνα τον νεοαποκτηθέντα Σαλπιγγίδη, εξ ανάγκης, αφού οι καλοί ημεδαποί παίκτες είναι λίγοι και παίζουν συνήθως στο εξωτερικό.
Εν κατακλείδι, το οικονομικό "στοίχημα" της εισόδου, έστω σε όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, που εξασφαλίζει περίπου πέντε εκατομμύρια ευρώ, είναι ακόμα ανοικτό για τον ΠΑΟΚ, όπως και η ευρωπαϊκή του καταξίωση, μέσω της πρόκρισης από την φάση των πλέι οφ της διοργάνωσης, στην οποία θα συμμετάσχει ο δικέφαλος του βορρά.
contra.gr